مجتبی سمیعی‌نژاد

۱- متاسفانه یک وبلاگ‌نویس دیگر دستگير شد...
اسمش مجتبی سميعی‌نژاد و يکی از دوستان خوب وبلاگستانی ماست.
برای آزادی او پتيشنی تهيه شده . از همه‌ی آنهايی که برای آزادی انديشه و قلم ارزش قائلند خواهش می‌کنم امضايش کنند.
امروز مجتبی٬ فردا شاید من(دور از جون)٬ پس‌فردا شاید تو(زبونتو گاز بگیر)...

جالب اين‌جاست که برادران ارزشی٬ برای اينکه ما دلمان خيلی برای مجتبی تنگ نشود٬ وبلاگش رو برايمان آپديت کرده و پينگ هم فرموده‌اند!
مرسی... چقدر شما مهربونيد:)


۲- به به! بری جاده چالوس... کنار رودخونه... چوب جمع کنی...آتیش حسابی راه بندازی... و یه کتری روش بذاری... چای و یار و ساز و نغمه و آواز و...
اردواویراف چه می‌کنه با این دوربین عکاسیش:)

۳- غزلم تلخ و دلم تنگ و زمان بارانیست
دورم از خویش و من ِگمشده‌ام اینجا نیست
آسمان غرق غبار است و نفس تنگ چو جبس
تا که پرواز اسیر است جهان زیبا نیست
غزلی گاه به گاه از دل غم می‌جوشد
واژه‌ی سرخ ولی مرهم این غم‌ها نیست
روزگاری وطن از عطر سخن می‌نوشید
این زمان، تلخی گفتار فقط پیدا نیست
دورم از خویش در این غربت ابری که خبر
هر چه آید ز وطن دیده‌ی دل بارانی‌ست...
(و.ف)
این غزل رو در وبلاگ فرخ دیدم و ازش خوشم اومد. فقط در خط پنجم به نظر من ممکنه واژه‌ی سرخ یه روزی مرهم بشه. دنیا رو چه دیدی:) آبی رو مطمئنم که مرهم نمی‌شه٬ ولی سرخ ...
قرمزته:)

۴- داوری مسابقه‌ی طنز تصویری شروع شد...


۵- و زندگی هم‌چنان ادامه دارد...