یکشنبه، خرداد ۲۷، ۱۳۸۶

jib

به نظر من اين‌که لباس‌های توليد‌شده برای زن‌ها در ايران جيب ندارن يک توطئه مخوف و توهين به جنس والای زنه!
شما برو یه مانتو شلوار زنونه دوخت ایران بخر. دریغ از یه دونه جیب! نه برای مانتو و نه برای شلوار!
یعنی اصلا زن رو چه به جیب؟ چه به پول‌درآوردن؟ چه غلطا! می‌خواد دستش تو جیب خودش باشه و بعدا فرمون مردشو نبره؟ استغراالله!

حالا برو یه دست کت‌شلوار٬ نه اصلا یه پیرهن‌شلوار٬ نه اصلا برو یک پیژامه‌ی مردونه بخر!
ماشالله صد تا جیب داره.
جای اسکناس٬ جای پول خورد٬ جای دسته کلید٬ جای خودکار و مداد٬ جای دفترچه یاد‌داشت٬ جای چاقو و قمه و شمشیر٬ جای هفت‌تیر و قطار فشنگ٬ جای موبایل( پیژامه و موبایل؟ خوب چه عیبی داره؟ ما که بخیل نیستیم. )
ولی چه ریگی زیر کلاه این مسئولینه که ما زنا جیب نداریم. هی فقط کیف سنگین می‌کنیم. چرا آمار نشون داده ۵۰ درصد زنگ‌های موبایلی که به گوشی خانم‌ها می خوره به خاطر شلوغی کیف و دیر پیداشدن گوشی به دیوار می‌خوره؟ خوب به خاطر نداشتن جیب مخصوص موبایل روی آستین مانتو یا توی شلوارمونو.(حالا با سختی بالازدن مانتو و دست کردن تو جیب خودمون کنار مییاییم)
تازه تا می‌آییم بیرون از خونه یهو یه موتور سوار می‌رسه و زرتی کیفمونو از دستمون می‌قاپه و ما می‌مونیم یه مانتو و یه شلوار بدون جیب٬ بدون پول که یعنی بدون کرایه تاکسی حتی تا خونه‌مون.
اما تو برو یه بارونی یا یه کاپشن یا یه شلوار زنونه و حتی یه کیف زنونه‌ی خارجی بخر! قربونش برم هیچ از مردا برامون کم نمی‌گذاره . اگه لباسای مردونه‌ صد تا جیب دارن٬ زنونه دویست تا داره. جای اونایی که گفتم به‌کنار٬‌ جای لوله روژ لب و مداد ابرو و خط چشم و سایه و لاک و کرم‌پودر و آینه هم گذاشته.
خلاصه که به طراح‌های خودفروخته و مزدور جمهوری اسلامی هشدار می‌دیم که ما جیب می‌خواهیم یالله!
بیت:
ای شاه خائن آواره کردی
مام وطن را بی‌چاره کردی
کشتی جوانان وطن٬ آه و واویلا...

چه ربطی داشت؟:))

هیچ نظری موجود نیست: